Herinnering
Herinnering.
Even die zoete geur......, alweer vervlogen
het omfloerste mijn hoofd in een vlaag.
Snel draai ik mij om en zoek met de ogen,
ik zie enkel maar mensen, het is druk vandaag.
Er wroet zich iets los uit een ver verleden,
het gezicht van een meisje met een lach.
Mijn eerste meisje, alweer zo lang geleden,
fietsten we voor het eerst samen op die regendag.
Als we in het bos op ons plekje kwamen,
dan was mijn leven compleet alleen met haar
Het leven was fijn en gelukkig zo samen,
maar het lot bepaalt, het duurde maar een jaar.
Ruud 29-03-2016
Ingezonden door
Geplaatst op
29-03-2016
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering WeemoedReacties op ‘Herinnering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!