de gevallen avond

9/1/2016

verwachting uitdooft
dromend toevertrouwt
niets op het leven gebouwt

en de nacht begint
geen figuurlijke kat
die gelukkig naast jouw spint

wanhoop - je plots overvalt
niemand - die je echt verwende
wat je ook zei of deed

en alles reeds lang was verloren
zich voelend als een melaatse
die bij de mensen wou horen

als de avond valt ...
haar schoonheid je ontvalt
uiterlijk of innerlijk
er is niets dat ze bevalt
er gewoon zijn is onvoldoende
zonder snoeven of geld
hoef je gewoon - niets te verwachten

tijd zich uitstrekt
van het verleden tot het heden
was er enkel duisternis onversneden

tot je je vragen stelt :
wat moest ik doen of zeggen
om meer te zijn
dan een banale aanwezigheid
zonder meer

je er niets tegen kon doen
toen je droom jong was
hoop nog in zichzelf geloofde

je wegkwijnde
tot het einde der dagen
menselijk zijnde
zonder toebehoren ...