De laatste zonnestralen

Haar haren wapperen in de wind,
Ze zit op het zachte zand
Tranen lopen over haar gezicht
Een vuist gemaakt van haar hand.

Vertwijfelend zit ze in de zee te staren
Hoe de vloed steeds verder komt
Het water sluit zich om haar voeten
Woorden worden verstomd.

Een echte reden om te leven
Ze zoekt maar kan niet vinden
Ze kijkt opzij, ze kijkt omhoog,
Laat de zon haar verblinden.

Als de laatste stralen van de zon verdwijnen
Onder water in de zee
Nemen die haar laatste tranen
Maar ook haar leven mee.