De duinen en de zandstorm
Een rij kamelen liep in een lange koopmanskaravaan
te ploffen in een mengsel van heet zand en dito grint.
Het was, wat je noemt, een saai stap-stap-stap bestaan
met stof genoeg op de grond en voor de wind
die nader kwam vanuit de snel duisterende horizon
als een roestbruine donderwolk en zo droog als gort.
Je begrijpt wat daar even later al reeds begon.
Jawel, een bui waar niemand nat van wordt.
Die duurde een uur of misschien wat meer
en al die tijd regende het zand bij bakken
tot uiteindelijk verscheen alsnog het vorig type weer
en werd het tijd de hele heisa weer op te pakken.
Helaas alles was weg, doodstil, leeg en totaal verlaten
met alleen een rijtje duinen dat daar nooit had gelegen
als herinnering aan de levens die er waren gelaten.
Je treft ze wel meer aan langs die oude handelswegen.
Maar kijk, die duinen gingen gewoon aan de wandel
tot op de markt voor de verkoop van afgestofte handel.
Guido van Geel
Ingezonden door
Geplaatst op
07-03-2016
Over dit gedicht
‘Zand erover’, zei de doodgraver en maakte zijn werk ongedaan.
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Fabel GuidovangeelReacties op ‘De duinen en de zandstorm’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!