1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Rijpt vorst kristallen
mist vreet stilte
onder huilende takken
waar druppels spatten
op het rottend blad
vocht schuurt langs
basten van bomen
spiraalt naar toppen
in watten gevat
onzichtbaar
sombert het bos
zijn witte vachten
in koud kille nachten
in het eerste licht
rijpt vorst kristallen
is stilte weer terug
zonder vallende drup
wil melker
05/03/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
05-03-2016
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Lente Mist NachtvorstReacties op ‘Rijpt vorst kristallen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!