Ondeugende schijn

je ogen smeulen
lijken te heulen met
de vlammen in het vuur

die dansen
wenden en keren in
elkaar eindeloos begeren

soms vonkt er een
ondeugende schijn van
wellustig zijn op je gezicht

in dat subtiele licht
krult onhoorbaar zacht
je diepe donkere lach

waar warme vingers
woordloos zinnen schikken
die beginnen met beminnen


wil melker
25/02/2016
www.wilmelkerrafels.deds.nl