Als olie op vuur
Het grote vraagstuk
Komt weer
Knaagt aan mijn kracht
Ze klopt aan
En blijft staan
Met al haar macht
Voor mijn deur
Zet haar voet
Binnen vol brutaalheid
Ontketend zo
Meedogenloos
Een gevaarlijke strijd
En ondertussen
Trekt warmte mij
Aan m’n jas
Vraagt vol liefde
‘Weet je nog
Hoe het was?’
‘Sluit de deur’
Roept geweten
‘Doe hem op slot!’
Maar De sluwe stem
Antwoord snel
‘Zij voelt zich rot’
---
En tegen mij
‘Geef je over
Anders...
Maak ik jou kapot’
Twijfel heerst
Maar heeft nog
Steeds twee handen
Met in gedachten
De gezichten
En persoonlijke banden
Emotie vreet
Weet te branden
Als olie op vuur
De vraag rijst
Is het nu
Mijn laatste uur?
Angst komt binnen
Maar word
Volledig weggevaagd
En het stemmetje
Diep in mij
Is opnieuw geslaagd
Verwarring slaat toe
Zaait de vraag
Waar nu heen?
In deze nacht
Is het donker
En ben ik...
Zo alleen

Ingezonden door
Geplaatst op
15-02-2016
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Angst Kapot Machteloos Verdriet Verwarring VraagstukReacties op ‘Als olie op vuur’
-
heel mooi! maar je bent niet alleen :) ik voel me ook vaak alleen. het komt goed
Merel - 17-02-2016 om 20:32