vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Donkergroen
Zwartkijkers zijn mensen, schuw voor het licht
Een wereld onttrokken aan het veelbelovend zicht
Staren, helaas maar paar meters om zich heen
Tafelen zonder kleuren, klagen over steen en been
In zo’n hart, kan de warme zon niet brengen wat ze wil
Een beetje liefde, het grote deel blijft ijskoud en kil
Nachten primeren, helderheid het gat ingezogen
Ellendige stilte, ondergrond uit aan het drogen
Een plaats, waar je geen geen lach meer vrij kan geven
Nergens nog vreugde, gezelligheid, dat sprenkeltje leven...
Ingezonden door
Geplaatst op
13-02-2016
Over dit gedicht
Zwartkijker, focus op de lichtpuntjes...
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Donker Ondergronds Schuw ZwartkijkerReacties op ‘Donkergroen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!