Verloren of toch niet?

Het voelt niet als heel lang geleden,
de dag dat ik jou tegen kwam
Ik stapte uit de trein, met een boekentas vol
op het centraal station van Rotterdam

Een scheur, een plof, een boek op de grond
En ik liep verder had het niet in de gaten
Mijn bus stond te wachten, die rijdt wel op tijd
Ik wilde het drukke perron zo snel mogelijk verlaten

Toen voelde ik plots die hand op m'n rechter schouder
En een vreemde stem die me vertelde wat er was gebeurd
Ik draaide me om en keek je recht in je groene ogen
Voelde plots dat m'n gezicht werd rood gekleurd

Ik staarde je aan, wist niet wat te zeggen
Dus ik stamelde zoiets als 'dankjewel'
En zonder dat ik er erg in had sprak ik de woorden
'Zeg ben jij eigenlijk vrijgezel?'

Jij begon lief te lachen en pakte m'n hand beet
En trok me mee naar de koffiebar dichtbij
Wat er daarna gebeurde dat mag nu iedereen weten
Je bent geen vreemde meer maar hoort nu bij mij