Meer dan alles
De sterren waren karmozijn
Onstuimig en licht
en brandden zo vel
op onze winternacht
Je was er niet toen onze ster
de avond verlichtte
omdat je bent weggegaan
Je miste het vallen
van de bladeren dit jaar
en de wilde herten
in het bos
Je miste de stormen die mei
in een schaduw hulden
en de vrolijke liedjes
van kinderen op straat
Je miste de rozen van juli
en je was er niet bij
toen hun bloesems de lucht bedekten
Je miste onze late avondwandelingen
en de oogst van het graan
Je miste de late oktober regen
Je miste de zachte volle maan
en het donker die de herfst
steeds eerder bracht
Je miste de zonsopgang van Kerstmis
en het nieuwe jaar
Je miste de vorst
die de gazons overtrok met een ijzige kou
en de verzilverde sneeuw
die de winter ons bracht
Maar meer dan dit alles
mis ik jou
Ingezonden door
Geplaatst op
07-02-2016
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinneringen Missen Overlijden VerdrietReacties op ‘Meer dan alles’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!