Vrouw
Vrouw,
In de smeltkroes van culturen kruisten onze ogen elkaar.
Een gevoel zo speciaal bekruipt mij als ik naar jou kijk.
Karaktervol en statig is jouw blik de wijde wereld in.
Aandachtig heb ik al jou bewegingen bestudeerd, elegant en vrouwelijk.
De contouren van jouw gezicht en lichaam zijn gevormd door jouw cultuur.
Bij jou aanzien verdrink ik telkens in extase van geluk en liefde.
Vrouwelijke geuren prikkelen de uiteinden van mijn gevoelens als jij voorbij gaat.
Jouw gevoel, mijn gevoel, samen geperst tot een groot kloppend hart vol van liefde.
Het pad van verliefdheid is erg oud, maar het gevoel van gelukzaligheid zal nooit verdwijnen.
Bakra.
Ingezonden door
Geplaatst op
05-02-2016
Over dit gedicht
Uit liefde
Geef uw waardering
Op basis van 3 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Cultuur Gelukzaligheid VrouwReacties op ‘Vrouw’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!