vorige gedicht
vorige gedicht
de schoonheid van de zee
ik loop in de branding
de plek waar de zee het strand kust
het enige bewijs dat ik hier ben,
zijn mijn voetstappen in het zand
één voor één zijn ze het bewijs dat ik besta
maar...
dan komt een machtige golf
en vaagt mijn sporen weg
nu is er geen bewijs meer dat ik hier ben
ik besta niet meer
Ingezonden door
Geplaatst op
04-02-2016
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
EenzaamheidReacties op ‘de schoonheid van de zee’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!