VERLEDEN TIJD
VERLEDEN TIJD
Laatst vond ik je foto terug op zolder
Ik was dat prentje jaren kwijt
Ik zag je twee reebruine ogen
En dacht weer aan die mooie tijd
Toen was je een meisje van zestien
Onze jeugd is door de jaren vergeeld
Er zitten nu barsten en scheuren
In ons oude spiegelbeeld
Ik denk weer aan de Amsterdamse grachten
Waar ik, verliefd, met jou liep, hand in hand
We gingen met z'n tweeën op vakantie
En lagen zonnend in het brandend zand
Nu denk ik: ik zou wel eens willen weten
Wat of je nu op dit moment zou doen
Wanneer het voor één keertje weer eens zijn kon
Precies hetzelfde als de dag van toen
Zachtjes tikt de regen op mijn zolderraam
't Ritme van de eenzaamheid
Die regen zegt, wij waren zo gelukkig saam
Maar nu is dat verleden tijd
Reacties op ‘VERLEDEN TIJD’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!