Verslaving
Verslaving amuseert zich in het geestelijk behang
Intern verstand wordt vernield, onzinnig eigenbelang
Jammerend de grijze cellen blijven bepraten
Fantasieën, moeilijk kunnen achter laten
Eens komt besef, dat men niet meer verder wil
Nerveuse stappen zetten, geen ruis, geen gegil
Treiterende stem, diep verstopt in dat hoofd
Wees sterk en streng als ze mooie dingen beloofd
In het kleinste hoekje schuilt herval naar tirannie
Nauwgezette stappen kosten heel wat energie
Toch kan men vechten tegen draak in de grot
Ineens verschijnt de sleutel, gepast op dat slot
Ga ervoor, pak aan, geef de moed nooit op
Elke welwillende sterveling raakt uit het sop
Een verslaving is wreed en dood stilaan de geest
Nietszeggend viert het dagelijks eigenzinnig feest.
![Toevoegen aan favorieten Toevoegen aan favorieten](static/images/star-empty.png)
Ingezonden door
Geplaatst op
25-01-2016
Over dit gedicht
In elk lichaam woont wel een begeerte die niet wil verhuizen
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Loslaten Nietszeggend Onderhuids Treiteren Vechten VerslavingReacties op ‘Verslaving’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!