Soms zijn er van die dagen....

Soms zijn er van die dagen,dat je het allemaal even niet meer weet.
Je voelt je verslagen .
Je voelt je uitgeput.
Je voelt je getrapt.
En oh zo kapot.

En je denkt dan terug aan de dingen die je nooit vergeet.
Soms zijn het bijzondere momenten,waar je aan terug denkt.
En die maken je weer blij.

En soms nare momenten.
En krijg je weer zon steek in je zij.

Het leven van ieder mens heeft zn sporen.
In geluk en ook in veel verdriet.
Maar je houdt je groot zodat een ander het niet ziet.

Het leven is niet makkelijk..
Het leven wordt je gegeven.
Als klein onschuldig mensje.
Zonder problemen of verdriet.

Zon klein mensje onvoorbereid op de grote wereld.
Alles leren.
Alles proberen.
Wat is goed en wat is fout.

Je kunt zon mensje alles leren.
In alle goede zin.

Maar de buiten wereld gaat daar soms tegen in.
Het is vallen en weer op staan.
En elke fout weer een les.
Maar soms denk je wanneer houdt het verdriet eens op.

Ik denk dan aan mijn moeders woorden....

Het houdt op wanneer jij het niet meer toe laat.
En verder met je leven gaat.