Ze kunnen mij wel laten huilen
Gevoelig voor geluiden,
heb het overzicht niet meer.
Ze kunnen mij wel laten huilen,
door het gevoel dat ze mij gaven,
elke keer weer.
Mensen lopen om mij heen
ik weet niet waar ik kijken moet.
In mijn hoofd word het steeds drukker,
het lukt mij niet meer goed,
om alles te begrijpen en te doen,
wat ik eigenlijk doen moet.
Ik kan daardoor vaak het spel niet volgen,
en word daar best wel moe van,
maar ik hoop dat ze begrijpen,
dat ik niet beter dan dit kan.
Ik word steeds bozer,
bozer op alles om mij heen.
Dat moet ik eigenlijk niet doen,
dat weet ik best,
maar ik voel mij vaak zo anders, zo anders dan de rest.
Voor mij gaat het te snel
ik raak in de war en word bang.
Ik zou willen dat alles stopt,
maar het duurt nog zo lang.
Gevoelig voor geluiden,
heb het overzicht niet meer.
Ze kunnen mij wel laten huilen,
door het gevoel dat ze mij gaven,
elke keer weer.
Reacties op ‘Ze kunnen mij wel laten huilen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!