Kracht in het duister
Geketend in een hoek
Moe, op, koud…
Alwetend over duister
Onwetend over licht
Plots!
Je ziet iets.
Een deur
Is dat het onwetende licht die door het sleutelgat schijnt?
Nieuwsgierig.
Wat doe je?
Blijven of gaan?
Plots!
Je voelt iets.
Een onbekende kracht
In je handen, in je voeten… je krijgt een warme rilling door je lijf
Je rukt je los van de ketens en je gaat
En gaat
En gaat!
Plots!
Je beseft iets.
De weg naar de deur is ver, héél ver
Misschien wel dagen, weken, maanden, jaren…
Je valt neer, bent moe en op.
Wat doe je?
Blijven of gaan?
Plots!
Je voelt iets.
Die onbekende kracht
Je kijkt links, ziet een hand
Je kijkt rechts, ziet een hand
Je kijkt voor je, ziet een hand
Ze houden je vast, proberen je omhoog te helpen.
Wat doe je?
Blijven of gaan?
En je gaat
En gaat
En gaat!
En
Plots!
De deur.
Recht voor je
Maar je valt neer, bent moe, op
Wat doe je?
Blijven of gaan?
Plots!
De onbekende kracht legt je hand op de deurknop.
Nu is het aan jou.
Geef je op of draai je aan de knop?
Je verzamelt het laatste beetje moed, nieuwsgierigheid en eÃgen kracht en…
Je draait.
Je valt neer, bent moe
En doodop van de tocht, maar je moet nog 1 maal beslissen
Blijf je in het duister of ga je naar het licht?
Wat doe je?
Plots!
Je voelt opnieuw die onbekende kracht.
Die warmte, dat geluk…
Je sleept jezelf naar het licht en staat op!
En
Je kijkt naar links, naar rechts en naar voor
Die kracht!
Hij is niet onbekend, je kende ze wél maar kon ze niet zien
in het duister.
Je vrienden, familie…
Zij zijn de kracht die van het begin bij je was om de tocht gemakkelijker voor je te maken…
Reacties op ‘Kracht in het duister’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!