Het portret van de ziel
God slaapt niet.
Hij probeert wakker te blijven.
Hij wil niets anders
dat ik in Hem geloof
daarom stuurt Hij Zijn engelen
om mijn zwarte zonden te wissen.
Ik heb God meer om vergeving gevraagd
dan de tijd verpakt om Hem te bedanken.
Ik heb gebeden
terwijl mijn gedachten onkuis vlogen.
Ik heb fouten opgezegd
in de hoofdstukken die ik vroeger
uit het hoofd probeerde te leren
en nu daarvoor geen plaats vind.
Nietzsche heeft spijt in zijn graf
ik hoor hem huilen
God is niet dood
pak je woorden terug!
Genieten is de vijand
van het geloof
en de liefde werd mijn alcohol.
De citaten die ik
op mijn oude vingers tel
werden mijn liederen
ik zing ze zelfs op toilet.
God kent mij.
U luistert naar mijn huilen, God.
God ziet mij zondigen.
Word wakker
word wakker want
het slapen wordt lijden.
Reacties op ‘Het portret van de ziel’
-
De ziel.....ach daar is zoveel over gestudeerd en geschreven, maar nooit is er iemand geweest die nu echt een definitie ervan kon geven. Omstreeks 1300 was er een meester Exkhart, die het prachtig verwoordde. Hei zei:"...God greep in zijn Ziel en schiep zo de mensenziel.." Hij bedoelt daarmee te zeggen dat elke mensenziel, ook die van jou en mij, een stukje is van de grote ziel, die we God noemen. De ziel der zielen, heette dat toen, de Moederziel.
Istvan Koning - 12-01-2016 om 11:12