vorige gedicht
vorige gedicht
Bokaal
Bokaal
Het licht breekt en zinkt
De dieperik in.
Kogel door water
Waar je je een vis voelt
Verraden.
Door je eigen gevangenis
Onzichtbaar
begrensd en toch vrij
Om te denken aan wat had kunnen zijn
Goed dat een vis
Niet denken kan.
Pruilend in de wolken
Waar het licht strelend dichtbij lijkt en toch
Onbereikbaar.
Hoop vervlogen
Jammer dat een vis
Niet vliegen kan.
De wolken achterna.
Ingezonden door
Geplaatst op
05-01-2016
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
VisinhetwaterReacties op ‘Bokaal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!