Een wereld van verschil

Toen we nog klein waren,
achter onze oren even groen
als de grasvlekken op de knieën
we speelden veel.

We speelden zelfverzonnen spellen,
spraken onze eigen taal,
een race tegen de tijd;
de onschuld ging met ons aan de haal.

‘Vandaag’ was de wereld.
‘Morgen’ een wereld van verschil.
Al werd volwassen zijn zo verheerlijkt
er leek niets slechts op til.

Wat is het hier prachtig.
Wat zijn de herinneringen vaag.
Nog eenmaal kind, zo krachtig,
is al wat ik nu vraag.