Twaalf keer een leven lang
Het zijn de herinneringen die sommige maanden herbergen
Het geluk vloeit voort wanneer ze worden uitgesproken
Het kan niet anders dan dat de lach wordt aangesproken van binnenuit
Het valt moeilijk te ontkennen dat dit niet alle maanden toebehoort
Hoe kan het ook anders
nu jij hier niet meer bent
om ze elk jaar opnieuw twaalf keer met ons te beleven
Twaalf te veel
nu we ze niet meer met jou kunnen delen
Maar het is de lach die jij hebt klaargelegd
wanneer we weer durven te kijken
Het geluk dat jij bewust en onbewust overal hebt verstopt
klaar om gevonden te worden, wanneer we weer durven te zoeken
Het zijn de herinneringen die jij hebt verborgen in al die maanden
twaalf keer een leven lang
Reacties op ‘Twaalf keer een leven lang’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!