Het tuig

Het tuig roert zich uit de buurten
waar kreten heersen en ze brullen
omwille een machtsgeile zwijnenhoeder
die ze met zijn zuur secreet zal paaien

De media zoemen er als vliegen om de lijken
waarop zij ontkennend voortdurend hopen
met een stem van opgewonden, ach en wee,
wrijven zij zich de handen, wat zullen ze kijken.

Laten ze de straat schreeuwen op alle kanalen
en schimmen dansen voor elke camera
het commentaar zal het kneden tot sensatie
die er in gaat als zoete koek in alle kamers

Het tuig roept zich van hun luie banken
op naar de mensen die dwalen en vrezen
om wat uit de duisternis op kan doemen
met de redactiewagen op de eerste rang

Het circus draait op volle toeren
van burgemeester, lijst eigen volk
via gevestigde macht naar alles anders
tot het nieuws af begint te koelen.

Guido van Geel