vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Een tijdloze kust
ik hoor de
vroege vogels weer
schrijf letters neer in
een sprankelend verband
was gestrand
op een tijdloze kust die
de altijd rollende golven
met eeuwigheid sust
diep verankerd
in het zuigend zand van
licht autistische gewoontes
bij een perspectiefloos land
hun gezang
doorbreekt het treurend
afzien op de dagen die
veel lasten zijn gaan dragen
ik neem het roer
weer zelf ter hand waar
zon en licht de koers bepalen
naar een schitterend vergezicht
wil melker
17/12/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op ‘Een tijdloze kust’
-
Mooi. Ik proef het zout...
Verwijderde gebruiker - 19-12-2015 om 18:20