vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ironie
De typerende kilheid van
de eindeloze stilte
breekt zijn muren en
verdringt zijn gedachten
naar de diepten van
onwetendheid
En in die kou, verstrikt in
de grove werkelijkheid
met de wind van
misplaatste hoop in zijn gezicht
droomt hij van het paradijs
Reacties op ‘Ironie’
-
Eigenlijk zou je eens Bert Schierbeek moeten lezen. En dan met name: "De Andere Namen".
Istvan Koning - 09-01-2016 om 11:39