onder mijn toezicht

ik huil van binnen.
De onzichtbare pijn rolt over mijn wangen.
Zoveel kleine dingen, ze veranderen mijn mooie rode hart in diep grijs steen.
Een gedachte een wens een verlangen.
Ik zou willen dat het einde van de tunnel verscheen.
Er gebeurt veel pijn onder mijn toezicht.
Het is niet ik die daarvoor zwicht, het zijn mijn dierbaren mijn eens zo mooie rode hart in een opzicht.