Pijn van binnen.

Ze zeggen wel die pijn die maakt je sterker maar bij mij werkt het er tegen in.
Die pijn die ik voel die zorgt ervoor dat ik een toontje lager zing.
Ik ga kapot van binnen en niemand die het snapt,
Ben ik er nog wel voor dat ik mijn school heb afgemaakt?

Ik wil het niet meer voelen, het doet me zoveel pijn.
Is er iemand bij me, die er altijd voor me zou zijn ?
Het leven is zo donker,
Ik weet echt niet wat ik moet,
Wanneer stopt het nou is voordat mn hart stopt met bloeden ?

Ik weet het echt niet meer, het brandt zo erg van binnen,
Niemand die me begrijpt, nu schrijf ik deze zinnen.
Ik wou dat mijn hart kon stoppen, met deze ondraaglijke pijn,
Maar dit is het, zo zou het moeten zijn.

Als god zou naast me staan,
Waarom heeft hij dit laten gebeuren, en laten gaan.
God heeft toch het beste met iedereen voor?
Waarom liet hij het dan gebeuren, dit helpt echt niet hoor !

Ik voel me ook zo schuldig,
Dit hoort toch niet zo te zijn?
Lieve god wees bij me, en red me van de verdriet en van de pijn. 😔

Elke keer dan denk ik,
Had het anders kunnen zijn.
Dan had ik gelukkig geweest,
Geen last van de pijn.

Ik zou het liefst even niks meer voelen,
Door een blowtje te roken of even liggen te kroelen.
Soms denk ik bij mn eigen,
Komt het ooit nog goed,
Dan denk ik aan me gezin, me broertjes, hond en ouders,
En begin ik te huilen,
Het is me weer gelukt, mijn hart bloed.

Die pijn die is zowel van binnen als van buiten,
Je kunt het niet voelen,
Maar als je het voelt, zou ik mijn neus moeten snuiten.

Soms denk ik ook bij mn eigen,
Wat geeft mij de kracht om door te gaan,
Er is toch niks goeds aan mij, waarom zou ik op mijn eigen benen staan?
Het lijkt net of ik er niet toe doe,
Want niemand weet hoe ik me voel.

Het is ook net of ik alles verkeerd doe,
Altijd verpest ik feestdagen voor mijn ouders.
Ik zit te huilen in een hoekje en hun de handen in de haren.
Ik ga er kapot van, ik ga me schuldig voelen.
Ik wil mezelf automutileren,
Maar ondertussen, zit ik met de gebakken peren.