de losgeslagen deur

als ik achter mijn papier zit
lees ik de dingen die jij ooit zei
'Ik zou altijd van je houden'
leugens waren het, verborgen
in lief gekozen woorden

ik was te blind
zoals liefde hoort te wezen
ik zag het niet aankomen
dat heeft dit nu wel bewezen

mijn hart scheurde open
ik kon het bijna niet dragen
ik greep terug naar de natuur
om de klap te vertragen

DE DEUR SLOEG LOS
ER WAS NIETS WAT IK KON DOEN
behalve terugdenken, liggend in bed
naar de momenten van toen