de compositie van alledag

Op het strand

De zomer vult het strand met geschreeuw en zonneschijn.
Lichamen scherp aftekenend tegen de zilte lucht , de zee verblind
liggend tegenover de hemel . Zweetdruppels rollen van lijven af
vinden hun vergankelijkheid op het hete strandzand. Op de drempel
van de lichtschommeling snijdt de zomerhitte badgasten de adem af.

Tegen de horizon de dans van masten het wiegen van afgeschilderde
scheepsrompen. De hitte, een hete ademtocht waaronder tenten
verpletterend door haar gewicht. Tussen het gelach en de grove moppen
het gegiechel van meisjes met een afgewend gezicht. Op het trottoir
groepjes gelijk eilandjes omgeven door een menselijke waterstroom.

Het strandschouwspel geeft weliswaar niets om verzen enkel omdat
men het makkelijker over liefdebedrijven heeft , ook al leeft bij
een enkeling een theatrale begeestering waarmee die zijn emoties
toeschrijft aan het effect van de banale lyriek