Wiegenkind
Dromend op geboortegrond
uit Syrië of Nederland
kijken kleine ogen rond
in het grote mensenland
Spelend met zijn knuffelbeer
zonder olie, geld of macht
wacht een mensje klein en teer
tot zijn flesje wordt gebracht.
Lachend van geluk
onschuldig kinderbrein
gaaf en ook niet stuk
't geweten is nog rein
Mensje op de tast
naar liefde om te groeien
zonder oorlogslast
om mensen uit te roeien
Vrolijk in je kinderbed
in Gaza of in Israël
groeien is het lespakket
beertje is je metgezel
Het heeft geen weet van grenzen
van geloof, ras of kleur
hij ziet dezelfde mensen
als zijn eigen adviseur.
Knuistjes die zwaaien
in Jemen of in Libanon
oogjes die draaien
zien dezelfde zon
Begonnen is je reis
waar je je ook bevindt
Rome of Parijs
blijf dat lieve wiegenkind!
www.robertdoek.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
28-11-2015
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 7 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Geweld Oorlog WiegenkindReacties op ‘Wiegenkind’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!