Juist stilte

je hoort de woorden niet
die geschreven staan in wolken
bij het passeren van de maan

zij verglijden in uitweiden
over ons bestaan
het komen en weer gaan

in scherp oplichten
tonen zij vaak het donkere
van onze werkelijke gezichten

hun zinnen rijgen wij
heel diep van binnen
tot eigen levensgedichten

juist stilte maakt herkenning
tot een mogelijk feest als
je poëzie van jezelf leest


wil melker
24/11/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl