vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verloren
Ik laat me leiden door de sterren
Door een donkere kille nacht
Ze glanzen, ze fonkelen
Ze merken hoe hard ik smacht.
Smachtend naar een nieuw begin
Niet wetend hoe ik daar komen moet
En plots voor heel even
Voel ik een warme gloed
De helderste ster van allemaal
Neemt mijn hand en trekt me mee
Over de hoogste bergen en diepste dalen
Schitteren wij twee
Mijn ster is vannacht uitgedoofd
En terwijl het donker mij omringd
Weet ik dat ik zonder hem
Mijn weg nooit meer vind.
Reacties op ‘Verloren’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!