herfstanemoon

de late herfst omarmt mijn netvlies
met onwezenlijk sprankelend frisgroen
een witte novemberanemoon pronkt bij noen
in strijkend tegenlicht zuiver als een maagdenvlies

de gele meeldraden dansen
met stuivende warrige kopjes
wanordelijk geplaatste knopjes
gaan rond de fluwelen stamper balansen


de kroonblaadjes lijken gesteven linnen
op een nachtvorst bleekveldaquarel
laagzonnig tintelend lichtspel
tekent structuren in grijs en wit vanbinnen

een laatste opwelling voor het einde
opborrelend teer levensverlangen
vooraleer het licht wordt vervangen
door oneindige duisternis

18 nov 2015