Als tranen ooit de spiegel van de ziel van de mens raken van de haatdragende
Als tranen ooit de spiegel van de ziel van de mens raken van de haatdragende
Als tranen ooit de spiegel van de ziel van de mens raken
van de haatdragende,
zou dan ooit de haatgevoelens uit zijn ziel ruimte voor
Vrede kunnen maken,
wat als angst en onmacht gaat overheersen van de mens,
wie is daar dan mee gewonnen,
waar ligt de regel van een onbekende grens,
ik ben van menig dat Vrede nog lang niet is overwonnen,
als woorden niet meer gesproken zullen worden,
uit liefde en respect,
gaat de haatdragende door met haat zaaien en moorden,
omdat hij niet uit een bad van liefde wordt gewekt,
laten wij liefdevol in het leven blijven staan,
kijk je medemens diep en intens in de ogen,
laat blijken dat de ander er mag zijn en laat hem voelen dat hij mag bestaan,
wees dankbaar voor het kunnen doen in plaats van laten zien van ons onvermogen,
passiviteit is geen optie in het bewandelen van ons levenspad,
ook al is de angst nu ontzettend groot en weet niemand waar het moet zoeken naar een antwoord,
ben ik mijn angst voor dingen kwijtgeraakt ook al dacht ik soms dat ik het niet in mij had,
iedereen is kwetsbaar op dit moment en overal sluipt er gevaar voor een moord,
maar zolang ik adem haal zal ik door moeten in dit leven,
van angsten, bedrog, haat, ziekte en verdorvenheid,
maar er is ook nog ruimte voor geluk, liefde, humor en plezier,
daarom zorg ik dat dit gevoel in mij branden blijft
en hoop ik dat die deur van Haat snel dichtvalt uit zijn kier.
Reacties op ‘Als tranen ooit de spiegel van de ziel van de mens raken van de haatdragende’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!