1001 Gedichten
vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Zij brak schoonheid
ik vond haar op strand
ontgroeid aan het zand
en zout van de zee
rankte in onstuimig
vallende golven
met wit bloeiend schuim
ik nam haar mee
maar zij brak schoonheid
in vertakte broosheid
stalde haar uit
op de scheidingsmuur
tussen duin en tuin
maar zij verdween
slechts een spoortje zand
dwarrelde nog op de rand
wil melker
10/11/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
10-11-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven Liefde SchoonheidReacties op ‘Zij brak schoonheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!