KABOUTER PINKELIJNTJE
KABOUTER PINKELIJNTJE
Kabouter Pinkelijntje
Die had het vreselijk koud
Zijn kacheltje was uitgegaan
En hij had ook geen hout
Dus trok hij snel zijn jasje aan
En een paar warme broeken
En is zijn huisje uitgegaan
Om brandhout te gaan zoeken
't Kaboutertje zocht links en rechts
Maar hoe goed hij ook keek
Hij zag ondanks zijn moeite niets
Wat maar op brandhout leek
Maar toen dacht hij daar plotseling
Aan freule Van der Scheur
Die had, zo had men hem verteld
Een bos hout voor de deur
Hoopvol is Pinkelijntje daarna
Naar haar toegegaan
Helaas zag hij het hout er niet
Maar belde toch maar aan
Hij vroeg haar naar haar bos met hout
Maar kreeg de wind van voren
En als besluit van het gesprek
Een draai nog om zijn oren
En Pinkelijntje is beteuterd
Naar zijn vriend Pip gegaan
Daar was 't gezellig en ook warm:
Daar was de kachel aan
Reacties op ‘KABOUTER PINKELIJNTJE’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!