Laat me een spel met je spelen
je zegt we spelen een spel en trekt me dicht tegen je aan
je mag me van je lostrekken
maar net als je van me weg wilt gaan
zal ik je dat beletten
net als je denkt van me los te komen
zal ik je harder in m'n armen nemen
en als je van samenzijn begint te dromen
zal ik je terug ruimte lenen
als was zal je zijn in m'n handen
aantrekken om je dan weer af te stoten
en je zal keihard op de grond belanden
het zal je pijn enkel nog maar vergroten
want ik zal nooit van jou zijn
als zou je het nog zo graag willen
bij mij voel je je enkel nog klein
en zal je je tijd verspillen
wat denk je van mijn spel, leuk toch dat ik dit met je kan..
Want je bent aan m'n ziel gebonden
ik hou je in de ban
want nog nooit was je met iemand zo verbonden
zo verbonden als met mij
en op een dag zal je me smeken
" is je spel eindelijk voorbij?"
Reacties op ‘Laat me een spel met je spelen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!