Opgesloten leven

Vraag me wie ik ben
en mijn antwoord zal
een bittere traan zijn.
Je bent de eerste
van mijn twee liefdes.
Ik ben de nul
van al je vijf miserabele schatten.

Je hoort enkel mijn stilte
je ziet enkel mijn zwakte
en de tranen en de vage pijn
laat ik niet blijken
al weet je heel goed dat
het me in de stoute hoeken kwetst.

Wie ben ik en wat doe ik
met mijn blind plezier
vol angst en gespreide ogen.

Ik vind mezelf niet
in dit leven waarin ik
niet gelukkig ben.
Ik kan mezelf niet beheersen
rode lijnen trekken grenzen
maar ik wis ze weg
en spring erover.

Vraag me waarom ik me
zo gedraag en het antwoord is
vrijheid gefluisterd in het groen.

Al ben ik niet gelukkig
in mijn leven
ik kan er niet veel aan doen...
Het leven dat ik leid
is niet wat het moet zijn...