Aan de zwevende

Uit, 'Het absurdistisch universum'

Als jullie ooit eens wakker worden
uit jullie droom op blote voeten in het gras
dat groeit rond eeuwenoude staande stenen
en jullie wrijven over jullie gestoten tenen

weet dan als je het niet klein zet
een aangebrande maaltijd op je wacht
omdat alles is en daarbij ongrijpbaar
en alle lachers op zijn handen krijgt

De waarheid ligt toch ergens in het midden
of je nu links wilt rechts of rechtdoor
iedereen schopt het toch gewoon terzijde
als iets dat eeuwig slingert op zijn weg.

Guido van Geel