vorige gedicht
vorige gedicht
trapje (1)
trapje naar de hemel
ik wou dat er een trapje bestond
die ik af en toe even tevoorschijn
kan halen zodat ik met een glimlach
om mijn mond even over het randje
van de hemel kon staren
zodat ik maar voor heel even zou
kunnen zien waar jullie nu zijn en
even zou mogen beleven dat het niet
gaat om alleen maar pijn
maar dat jullie ons vanuit die plek vooral
beschermen als een soort steuntje in de
rug de liefste opa en oma die zich over
ons ontfermen al had ik jullie liever
op aarde terug
Reacties op ‘trapje (1)’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!