MELANCHOLIE

Voor Marja

MELANCHOLIE

Toen het water wild stroomde
De trein lustig stoomde
En iedereen droomde
Van een heerlijk verschiet

Wie dacht toen aan vriezen
En vreselijk niezen
Of hartgrondig kniezen
U wel? Nou ik niet!

Ik dacht dat de bomen
Terug zouden komen
Met duizenden dromen
Geduldig en zacht!

Dat machtige luchten
Ons lieten verzuchten
Van verdere vluchten
En wondere pracht!

Ik dacht dat de koeien
Altijd zouden loeien
En bloemen weer bloeien
In een zomers bestaan!

Ik dacht dat de mezen
Verheugd zouden wezen
En zonder te vrezen
Hun gang zouden gaan!

Hoe werd ik belogen
Hoe werd ik bedrogen
Hoe was ik de krekel
Die het slecht is vergaan!