Kindsoldaat
Onschuldig, nog zo klein
Weerloos aan het vechten
Terwijl hij een kind moet zijn
Hoort hij bij de slechten
Een hart nog zo puur
Geen kans zich te ontwikkelen
Met wapens creeërt hij vuur
In een wereld van verschrikkingen
Zijn handen in bloed vergoten
In plaats van modder door het spelen
In plaats van lachen hoort hij schoten
Zijn daden nooit meer te helen
Door de schuld van een ander
Is zijn jeugd voorgoed voorbij
Hij had geen keus, kon het niet veranderen
Hij is het slachtoffer van de maatschappij
Ver weg van zijn moeder
Groeit hij op in haat
Nooit een kans gehad voor het goede
Is hij voor altijd een kindsoldaat

Ingezonden door
Geplaatst op
12-10-2015
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Haat Kindsoldaat OnschuldigReacties op ‘Kindsoldaat’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!