Mezelf straffen

Er zijn dagen,
Dan voel ik me goed,
Maar zodra ik me niet goed voel,
Grijp ik
Grijp ik naar het verkeerde,
Een mes,
En takel mezelf toe,
Mijn armen zitten onder,
Onder de wonden,
Onder de littekens,
Mijn armen waren niet genoeg,,
En ik ging verder,
Verder mijn buik en benen waar nu aan de beurt,
Waarom kan ik niet stoppen,
Vraag ik mezelf zo vaak af,
Waarom moeten mensen dit op deze manier uiten,
Ik probeer een andere oplossing te zoeken,
Maar het is zwaarder dan ik dacht,
Maar ik blijf hopen op een oplossing,
En dat ik ooit,
Ooit zonder dat mesje kan leven.