Vergeten

Langzaam maar zeker werden eiken voor jou bomen
Werden eenden vogels en rozen bloemen
Door onvermogen dingen nog bij naam te noemen
En werd ik bang voor wat ik wist dat zou gaan komen

Een roman werd een boek, familie werd bezoek
En ik, die jij bij geboorte zelf een naam gegeven had
Werd slechts een mens; dat brak mijn hart