Genoeg
Denkend in cirkels
Steeds dezelfde pijn
Vluchtend naar een uitweg
Die er maar niet blijkt te zijn
Rennend voor de beelden
Die ongevraagd verschijnen
Steeds herhalen ze zich weer
Terwijl ze moeten verdwijnen
Gevochten tegen het kwaad
Heelde elke wond
Maar schijnbaar is er zonder verleden
Geen kans op een toekomst
De hardheid van de wereld
Iedereen zo anders dan ik
Het zijn de eisen en verplichtingen
Waar ik keer op keer in stik
Vluchtend voor de mensen
Ver weg van iedereen
Ik moet en wil alleen zijn
Maar nergens kan ik heen
Laat me gaan, verlos me
Laat me los naar het geluk
Ik kan niet langer meer wachten
Er ging al teveel stuk
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
24-09-2015
Over dit gedicht
I'm scared to get close and I hate being alone. I long for that feeling to not feel at all. The higher I get, the lower I'll sink. I can't drown my demons, they know how to swim.
Geef uw waardering
Op basis van 18 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
GelukReacties op ‘Genoeg’
-
Wat een pijnlijk mooi gedicht, ik hoop dat je nog meer schrijft en mij op die manier ook met jou laat mee leven en voelen, ik denk aan je
Ik dicht - 28-09-2015 om 00:36