vorige gedicht
vorige gedicht
Vertrokken
We zitten te praten
maar je bent al vertrokken
en wat ik gezegd heb
heb jij niet gehoord
De muziek en het glas
ze brachten je elders
naar andere oorden
met ander genot
Ik zie nog je handen
om een wijnglas gebogen
en voel hoe je adem
de mijne ontmoet
maar je ogen, ze dwalen
je zinnen ontwijken
Ik zag hoe je wegging
al ben je er nog
Reacties op ‘Vertrokken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!