uit het oog maar niet uit het hart

Lieve opa Jan, ik heb een heel mooi gedicht voor u geschreven, hier komt ie dan:
Een lichaam zo klein
Zo zoet, vol moed
Wat voelt het nu toch fijn
Geen pijn!
Nu is het over
Nu is het voorbij
Nu zal de poort open gaan
Maar we blijven zij aan zij!
Het was een zoektocht naar het geluk
Naar de ware, We zochten stuk voor stuk
Het grote hart zat erin verborgen
Waar zal het zijn? We zochten tot morgen
Maar het was er allang
We zagen het niet!
Er zat een groot hart
Het was zo verward
Niemand die het zag
Niemand die het raakte
Het was er allang
Een lieve, aardige en noem maar op opa die alles waar maakte
Hij was al super aardig
Hij was al super lief
Je kon niet meer van hem verwachten
Van zo'n hartendief
Maar toch is er iets mis
Toch is er iets niet pluis
Hij mag er nog niet door
Je hoort allemaal geruis
Schilderijen die vallen
Fotolijsten die vallen
Het gaat zomaar
Het is echt waar!
Hij zal nog wat goeds moeten verrichten
Dan mag hij door de poort
Hij hoeft nog maar >1< dingetje te doen
Dan is het klaar
Dan is hij bij god
Die goed voor hem zou zorgen
Alles gaat dan goed
Dat is zijn lot
Het gaat goed komen
Geloof me maar
Dit was mijn gedicht voor opa Jan
IK HOU HEEL ERG VAN U! Dat was het dan