Vluchteling
We zijn allen vluchtelingen,
onderweg om thuis te komen
op een moment,
een zekere dag
in dit of een ander leven,
onze ziel ontworteld,
ontworsteld in een gevecht
om te blijven bestaan,
het huis van je hart te verlaten
en eenzaam zonder grond te staan,
te weten dat je misschien
nooit terug zal gaan,
afhankelijk van de barmhartigheid
van de decadentie van de overvloed
en zien dat sommigen
het brood niet willen breken,
de wijnen in hun diepste kelder steken
de dood werd van de golven geschreept
als giftig schuim op de lippen van het kind
dat nooit meer thuis zal komen
op deze wereld,
de barricades van de prikkeldraad
kunnen nooit de honger tegen houden,
het bloed van deze doornenkroon
zal het hoofd opnieuw moeten tooien
vooraleer men het weer gelooft.
© Rudi Lejaeghere
19/09/2015
Ingezonden door
Geplaatst op
19-09-2015
Foto's
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Prikkeldraad Terugkomen Thuis VluchtelingReacties op ‘Vluchteling’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!