1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

De kat van Ome Willem

DE KAT VAN OME WILLEM

De kat van Ome Willem was zijn baasje kwijtgeraakt
Want Willem was de laatste tijd aan ’t sukkelen geraakt
Zijn linkerknie deed zeer en ook had hij een eksteroog
En hij werd steeds zo duizelig als ie vooroverboog

Ook kreeg hij steeds meer moeite om de mensen te verstaan
En is tenslotte met een griep het hoekje omgegaan
Hij was dan ook zo jong niet meer, zei men toen achteraf
En nog tien jaren sukkelen is immers ook een straf

Het was misschien maar beter zo was toen de slotconclusie
Want dat hij beter worden zou was toch maar een illusie
Maar ja de kat van Willem had het niet zo goed begrepen
Liep angstig in het rond en keek daarbij ook heel benepen

En toen er niemand keek kwam hij heel zachtjes aangeslopen
En is daarna, heel ongezien, snel in de kist gekropen
De kist ging dicht, en Willems kat is met hem meegegaan
En even later zag men alletwee toen voor de hemel staan

"Krijg nou wat", zei Sint Petrus, "Dat heb ik nog nooit gezien!
Een kater bij de hemel en een zwarte bovendien!"
En Willem zei: "Die is van mij, het is een aardig beest
En voor zover ik weet is ie ook altijd lief geweest"

"Dus Petrus, als het mogelijk is, kan mijn kat ook naar binnen?
Want in de hemel kan ik zonder Pukkie niets beginnen"
Sint Petrus streek eens langs zijn baard en krabde in zijn haren
En overwoog ook tegelijk de mogelijke bezwaren

"Vooruit dan maar", zij Petrus toen, "We zullen ’t proberen
Maar of dat nu het juiste is dat zal de tijd ons leren"
Dus gingen zij getweeën door de grote poort naar binnen
Maar wat of daar te zien zou zijn kon Willem niet verzinnen


’t Was alles goud wat hij daar zag, het schitterde hem tegen
Hij werd van al die ongekende weelde haast verlegen
De kat van Ome Willem vond er eigenlijk niets aan
En is, zoals een kat dat doet, zijn eigen weg gegaan

Hij keek dus hier en daar en links en rechts behoedzaam rond
Of hij als hemelkat er ook iets van zijn gading vond
Een half uurtje later had een engel iets bespeurd
In ’t hemels trapportaal was er iets vreselijks gebeurd

Hij zocht toen God de Vader op om het te rapporteren
En zei: "Daar in de hoek lag plots een stapel duivenveren
Ik moet U hierbij dus helaas een drama laten weten:
"De Heilige Geest is door een zwarte kater opgegeten!"

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Over dit gedicht

Voor de katten die altijd eigenwijs blijven

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Dood Hemel Kat Petrus

Reacties op ‘De kat van Ome Willem’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

De kat van Ome Willem