Ode aan maria sharapova
ODE AAN MARIA SHARAPOVA
Ach, Maria Sharapova
Jij, geen ster maar Supernova
Koningin van 't Tennisrijk
Steeds wanneer ik naar je kijk
Krijg ik dat gevoel van binnen
Raak ik bijna buiten zinnen
Zink weg in je groene ogen
Door je glimlach meegezogen
Droom ik van een tête-a-tête
In een gouden hemelbed
En strijk door je blonde haren
Om je liefde te vergaren
Tracht in radeloos verlangen
Al je blikken op te vangen
Ach Maria zat ik maar
Met jou bij de samovar!
Niemand zou ons dan nog storen
Als wij in elkaar verloren
In elkanders ogen keken
Die op diepe vijvers leken
Vol van mateloos verlangen
In jouw armen gevangen
werd de tijd een eeuwigheid
in een zee van zaligheid
Maar ik ben hier en jij bent daar
En er is ook geen samovar
Geen hemelbed als liefdesnest
Alleen een foto die mij rest
Soms zie ik je op de tv
En daar doe ik het dan maar mee
Ik zie je lach, je blonde haar
Maar ik ben hier en jij bent daar
En 'k krijg weer dat gevoel van binnen
Raak weer bijna buiten zinnen
Zinkend in je groene ogen
Door je glimlach meegezogen
Dromend van een tête-a-tête
In een gouden hemelbed
Strijk ik door je blonde haren
Om je liefde te vergaren
Tracht in radeloos verlangen
Al je blikken op te vangen
Ach Maria, zat ik maar
Met jou bij de samovar!
Reacties op ‘Ode aan maria sharapova’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!