Kwijt

Ik pieker in mijn kamer
Over met wie je nu weer praat
Ik jammer en ik huil
hoewel het me niets aangaat

Misschien is het zover gekomen
Dat ik je als de mijne beschouw
Maar ik ben diegene die het weggegooid heeft
en toon nu dan ook berouw

Ik wil je weer zien lachen
zoals je laatst vaak vergat
Ik besef dat het vaak door mijn toedoen was
dat jij er helemaal doorzat

Wees gelukkig met haar

Voor altijd